Een aantal keer heb ik een handfastingsritueel begeleid, één keer als onderdeel binnen de officiële huwelijksplechtigheid, een andere keer als zelfstandig verbindingsritueel nadat het paar 's morgens in het stadhuis met de getuigen hun huwelijksakte hadden getekend. Ook heb ik het een keer spontaan mogen doen op een mooie plek in de natuur bij een stel dat niet wilde trouwen maar zich wel wilde verbinden.
Handfasting is een oud Keltisch verbindingsritueel waarbij de handen van het paar eerst worden vastgebonden met de boodschap dat men zich aan elkaar verbindt. Daarna worden de handen losgemaakt, ten teken dat men in vrijheid samen wil leven. Er worden mooie teksten voorgelezen, intenties worden uitgesproken en beloftes gedaan, op de wijze zoals het paar het wil.
Prachtig dat mensen steeds meer hun eigen vorm vinden en durven laten zien. Hierdoor worden ook de mensen in hun omgeving geraakt en uitgenodigd na te denken wat zij willen en te voelen wat belangrijk is in hún relatie.
Een handfasting kun je ook op een later moment in je huwelijk/relatie organiseren om je verbinding opnieuw op je eigen wijze te bekrachtigen.
Wat zou voor jou een mooie manier zijn om je relatie opnieuw te bekrachtigen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten