Een druilerige
maandagochtend
De zon liet zich de hele
dag niet zien.
In de trouwzaal was daar
echter niets van te merken.
Vier echtparen gaven
elkaar hun ja-woord in de vroege uren.
Gevoelens van blijdschap, ontroering en opluchting waren ervaarbaar.
Of het nu een kwartier
(gratis huwelijk) of een half uur (eenvoudig huwelijk) duurde, iedere
verbintenis had een eigen sfeer die iets toonde van het echtpaar, de familie en
zelf van de beweegredenen om deze stap op deze wijze te zetten.
Geen van de echtparen had
ik van te voren gesproken, onderdeel van de voorwaarden bij deze vorm van
verbinding. Eén
moment van de ceremonie licht ik bij ieder paar er uit.
Toen het eerste stel (de
bruid in het wit met veel kant) verrast reageerde op mijn welkom in het Turks
en ik hen vroeg waarom ze deze stap vandaag zetten, antwoordde hij spontaan: “Omdat
ik zoveel van haar houd”. Deze welgemeend uitgesproken woorden kleurden de
ceremonie.
Het tweede stel trof ik op
de gang, op leeftijd, zonder getuigen (‘ze hadden gezegd: getuigen hoeven
niet’, een geval van miscommunicatie aan beide kanten, met name door de taal),
timide en zenuwachtig. Na jarenlang gescheiden te zijn geweest, hertrouwden
deze man en vrouw. Na overleg met collega’s en met het echtpaar, regelden we
ter plekke twee getuigen van de gemeente. Opluchting en dankbaarheid
overheerste bij deze mensen.
Het derde stel
(partnerschap, eenvoudig dus een half uur) had net een huis gekocht en wilde
hun zaken goed regelen. Ze hadden gedacht: even naar het stadhuis voor een
handtekening. Toen ik ze vroeg op te staan en antwoord te geven op mijn vragen,
begon de vrouw te giechelen van de zenuwen. Het moment bleek toch wat officiëler te zijn, en dat maakte indruk, zei ze na het
tekenen van de aktes.
Tot slot nog een
partnerschap, het paar had een tweeling van 2,5 jaar en de grootouders hadden
erop aangedrongen nu toch echt iets te regelen. Ze wilden graag trouwen met een
groot feest, maar langer wachten door de huidige situatie wilden ze ook niet,
dus kozen ze voor deze oplossing. Zoals velen in de afgelopen twee jaar. Een
goede tussenstap.
