zondag 23 april 2017

Onverwachte parels rond een nieuw labyrint in Den Haag

Afgelopen maand is in wijkpark Kortenbos in Den Haag, achter het Westeinde, een permanent Chartres labyrint aangelegd.Het hoveniersbedrijf uit Lage Vuursche had eerder een labyrint naar Chartres model aangelegd in Hilversum bij Casella (een religieuze leefgemeenschap). Dat labyrint bestaat vooral uit stenen, terwijl bij dit labyrint in Den Haag de paden uit gras bestaan, zodat je het op blote voeten kunt lopen.
Regelmatig ging ik langs om te zien hoe het groeide en een enthousiaste buurman uit de flat maakte iedere dag drie foto's zodat de groei goed te volgen was.
De twee werknemers vonden het een mooie klus, we spraken over de betekenis van het labyrint, en als ze een nieuwe laag aanbrachten bij de aanleg, volgden ze de paden. Ook werden ze steeds nieuwsgieriger naar het labyrint.
Toen het na twee weken af was, werd besloten de hekken te laten staan zodat het nog niet belopen zou worden en het gras kon wortelen. Wel moest er gesproeid worden, en dit werd geregeld door de contactpersoon van de gemeente.
Waar het misging, weet ik niet, maar na  twee dagen (vrijdagmiddag 15.30 uur) kreeg ik bericht dat er niet gesproeid was en dat de (droge) graszoden al gingen omkrullen. Bij navraag bleek dat er geen mensen van de gemeente meer bereikt konden worden om dit voor het weekend te doen.
's Avonds ben ik er met mijn man naartoe gegaan, met emmers, gieter en een slang. Die laatste was te kort en er was geen aansluitpunt in de buurt. We hebben gesjouwd van de Dunea pomp naar het labyrint met gieter en emmers (50 m) zodat het droge gras dat er niet fijn uitzag een beetje natter werd. Maar zo'n groot oppervlak (15 m doorsnee) is lastig met wat emmers water goed nat te krijgen.
Een flatbewoner die ik ken, had een tante, we deden voorbereidend werk om eventueel de volgende dag met een hele lange slang via haar huis over het balkon het labyrint te bereiken.
Een andere bewoner tipte om de brandweer te benaderen.
Zo zaten we vrijdagavond laat bij de brandweer ons verhaal te doen en zag ik een keer een kazerne van binnen. (De brandweerpakken liggen klaar om in te stappen, met schoenen en al)
Ik kon de volgende ochtend bellen en dan zou ik horen of ze het wilden doen. Dat werd een ja.
Om 10 uur kwamen zes brandweermannen het terrein op om een goeie toegangsweg te vinden. Met een 90 meter lange slang lukte het uiteindelijk om het labyrint het zeer nodige water te geven.
Wat een opluchting om die eerste stralen te zien en wat waardeer je water weer als het er even niet is.
Zo werd het labyrint 'gered' door de brandweer.
Intussen vertelde ik over het labyrint en waar het voor diende.
En toen vertelde één van de mannen dat hij laatst het programma van Dimitri Verhulst had gezien waar Chartres in voorkwam, hij herkende het patroon. Na het sproeien moest het gras weer wat aangestampt worden, waar de brandweermannen mee hielpen, en deze man liep het hele labyrint naar het centrum ('Gaan jullie maar alvast, ik kom straks', zei hij tegen zijn collega's). Na afloop zei hij dat hij er eens wat over ging lezen. En toen ik aan een collega van hem vertelde dat dit patroon in een kathedraal in Frankrijk ligt, vertelde deze man dat die kathedralen vaak op oude Keltische heiligdommen werden gebouwd.
Spiritualiteit verschijnt op vele plekken in vele vormen.