vrijdag 7 september 2018

Anna of Sint Anna

De beschermheilige van Bretagne is Anna, of Sint Anna, de moeder van Maria en de grootmoeder van Jezus. Nergens ben ik haar zo vaak tegengekomen als in deze streek, in kleine kapelletjes en in grote kerken.
Meestal is ze een 'vergeten vrouw' en krijgt ze weinig of geen aandacht. Dit heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat ze in de bijbel niet wordt genoemd, wel in apocriefe geschriften. Tot mijn vreugde is dat in Bretagne niet zo: hier is ze volop aanwezig.
het wordt dan ook steeds leuker om de kapelletjes te bezoeken en te ontdekken of er een beeld of raam van haar te vinden is.
Op andere plekken wordt Sint Anna regelmatig afgebeeld met Maria en Jezus (Anna te Drieën of Annatris), en soms zoals in het Catharijne Convent met haar hele familie. Hier vond ik haar vaak afgebeeld samen met Maria terwijl ze een boek (de bijbel?) in haar hand heeft en Maria onderwijst, teken van hun ontwikkeling.

In de afgelopen jaren ben ik me steeds meer verbonden gaan voelen met haar. Mijn tweede naam is Anna (mijn eerste duidt op Maria, mijn derde op Christus). Van een vriendin kreeg ik het boek: Anna, grandmother of Jesus, dat ik heb verslonden. Anna kreeg meer dan een gezicht, ze kreeg haar rechtmatige plek als Mater familias, die de weg heeft helpen bereiden voor de komst van de Messias, en dit wist ze heel goed.

Er is een beroemd bedevaartsoord in Bretagne, genaamd Ste-Anne-d'Auray. In de vroege Middeleeuwen zou daar een kapel hebben gestaan ter ere van haar. Het verhaal gaat dat ze in 1625 verschenen is aan een boer, Yves Nicolazic die op haar aanwijzingen een oud houten beeld van haar opgroef. De plek groeide uit tot een bedevaartsoord, en rond 1870 is er een basiliek gebouwd.
Deze basiliek had niet de fijne en ruimer voelende energie waarop ik had gehoopt en die ik wel in kleine kapelletjes vond. Daar zong ik regelmatig voor haar, vooral als er geen andere bezoekers waren, en als de akoestiek een beetje meewerkte was het al snel mooi.

Op de terugweg naar huis, kwamen we langs Chartres, daar kan je niet zomaar voorbijrijden. Daar staat ze, levensgroot, bij het noordportaal, temidden van oud-testamentische profeten. Ik zoek haar altijd op daar en iedere keer raakt ze me weer.
Volgende week zal ik de Heilige Annakerk in het oude Jeruzalem weer bezoeken, die wereldberoemd is vanwege haar prachtige akoestiek, en waar je als toerist 'gewoon' mag zingen. Ik ga mijn schroom overwinnen en haar bezingen, Sint Anna. Ik denk met 'Ancient Mother'.

Ancient Mother, I hear you calling
Ancient Mother, I hear your song.
Ancient Mother, I hear your laughter
Ancient Mother, I taste your tears.