Een jaar of vijf geleden hoorde ik
de term voor het eerst: Ho' oponopono.
Het is een oude Hawaiaanse manier
van verzoening en vergeving, die bestaat uit vier zinnen:
Het spijt me
Vergeef me alsjeblieft
Ik hou van je
Dankjewel
Het bijzondere verhaal dat de
wereld is overgegaan en waardoor dit ritueel bekend is geworden, gaat in het
kort als volgt:
30 jaar geleden heeft de therapeut,
Dr. Hew Len, een hele afdeling met mentaal-gestoorde criminelen in een
gevangenis geholpen door Ho’o pono pono toe te passen in de zwaar
beveiligde psychiatrische instelling van het Hawaï State Hospital. Het was daar
heel gevaarlijk. Artsen werden aangevallen, isoleercellen zaten altijd vol en
er mocht geen bezoek komen. Vanuit zijn werkruimte in de buurt van het
ziekenhuis bekeek Dr. Hew Len de dossiers van de patiënten en paste Ho’oponopono toe. Met zijn methode ruimde hij hun problemen op en na drie jaar
kon de afdeling worden gesloten. Het was er weer veilig, de patiënten waren
weer aanspreekbaar en werkten mee met re-integratieprogramma’s.
Op internet is er veel over te
vinden. Er worden workshops aangeboden en er zijn mantra's gemaakt op deze vier
zinnen. Er zijn kleine boekjes over verschenen, en het boek 'Zero Limits' ,
geschreven door dr Hew Len en dr Joe Vitale, beschrijft het idee erachter
uitgebreider. Volgens dr Hew Len is de belangrijkste doelstelling van Hoʻoponopono om te komen tot ‘de staat van nul’, waar je geen herinneringen,
geen identiteit maar onbegrensde mogelijkheden ervaart. Hetzelfde wat je
volgens het boeddhisme ervaart als je regelmatig mediteert.
Ik probeer deze zinnen dagelijks
vele malen te zeggen, tijdens gebeurtenissen maar ook als ik alleen ben. Ook
als ik terugkijk op een situatie, ontmoeting of gesprek, kan ik de zinnen
zeggen. Ik ervaar dat ik er zachter van word. En dat ingewikkelde zaken of
irritaties oplossen.
En dan vergeet ik de zinnen weer een hele periode. Gelukkig zingen we in de mantragroepen nu ook een Ho' oponopono lied, in het Duits: https://www.youtube.com/watch?v=-zss6SpOKgo
En dan vergeet ik de zinnen weer een hele periode. Gelukkig zingen we in de mantragroepen nu ook een Ho' oponopono lied, in het Duits: https://www.youtube.com/watch?v=-zss6SpOKgo
Maar wat is
Ho’oponopono nu precies?
De letterlijke
vertaling van Ho’oponopono is ‘geestelijke reiniging’.
Wat je doet
is ‘intunen’ op je problemen. Je maakt jezelf volledig verantwoordelijk
voor alle problemen en vervolgens druk je op de
‘delete-knop’ met behulp van het Ho’oponopono mantra. Constant herhaal je:
‘het spijt me’, ‘vergeef me’, ‘ik hou van je’ en ‘bedankt’.
Door
verantwoordelijkheid voor problemen te nemen en vervolgens een staat van
volledige zelfliefde te ervaren, zouden deze oplossen.
De informatie
wordt als het ware ge-reset en keert terug naar de oorspronkelijke oertoestand,
‘back to zero’.
Het maakt niet
uit wat het probleem is. Het enige dat van belang is, is dat de informatie
wordt losgelaten. Alleen de Bron/universum kan helen en alles terugbrengen tot
de oorsprong. Om daarmee in contact te komen, moet je zelf blanco zijn. Je moet
een zero kunnen zijn. Dat is onze natuurlijke staat: zuiver
van hart en helder van geest.”
Kort gezegd:
Ho’oponopono zorgt ervoor dat je ego op één lijn komt met je ware zelf, je
diepere kern. Het is een zeer simpele en mooie manier om met jezelf te werken.
Vergelijkbare vergevingspraktijken
werden uitgevoerd op de eilanden in de zuidelijke Stille Oceaan, waaronder
Samoa, Tahiti en Nieuw-Zeeland. Als iemand fysiek of geestelijk ziek was, kwam
de familie bij elkaar om Ho' oponopono te doen, dat werd geleid door het oudste
familielid of een stamoudste.
Deze techniek wordt nog steeds
toegepast met veel succes. Het schijnt zo te zijn dat aan het eind van de 20e
eeuw rechtbanken in Hawaï misdadigers konden opleggen traditionele Ho'
oponopono met hun familie uit te oefenen.
Wat een geschenk dat deze oeroude wijsheid nu steeds bekender wordt in het westen.
Wat een geschenk dat deze oeroude wijsheid nu steeds bekender wordt in het westen.