Langzamerhand verdwijnen
mijn vaste wekelijkse activiteiten.
Bij twee kan ik niet
meegaan in de maatregelen van uitsluiting en controle,(ik zie me al bij de deur
staan: jij wel, jij niet, zie je het voor je?) en de derde activiteit houdt op omdat
de gemeente de subsidie aan een goed lopende vrijwilligersorganisatie per 1
januari stopt.
Godzijdank heb ik een
partner naast me met een vaste baan.
Boeiend gebeuren dit, wat
wordt er van me gevraagd?
Met die vraag leef ik al
een aantal dagen.
En het antwoord zou kunnen
zijn: misschien wel niets.
Dit antwoord zal op een
bepaalde laag zeker waar zijn.
Stop met doen, we ‘zijn’
te weinig, altijd maar bezig.
In ons leven zijn vele
lagen, allemaal door elkaar, naast elkaar.
Op een andere laag wordt
er iets anders van me gevraagd.
Waar luister ik naar?
Wat is waar?
Welke keuzes maak ik?
Er wordt veel gezegd en
geschreven over wat waar is en wat niet.
Wat is waarheid?
Zeker in deze huidige tijd
een interessante vraag die wat langer als vraag zou mogen leven.
Volgens Steiner, uitgewerkt
in een boek door Albert Soesman*, hebben we twaalf zintuigen, waaronder de gedachtenzin. Dit zintuig is
nodig om een gevoel voor waarheid te ontwikkelen.
Gedachtenzin ontwikkel je
door jezelf en anderen vragen te stellen, oprechte vragen, waardoor je inzicht
krijgt, je inzicht verbreedt en verdiept. Je ontdekt dat er veel waarheden zijn
afhankelijk van het perspectief van waaruit gekeken wordt.
En daar ligt nu juist de
sleutel. De sleutel om een brug te vormen, om in verbinding te blijven: word
nieuwsgierig, stel vragen als je iets niet begrijpt, houd je eigen oordeel en
conclusie nog even achter, en luister met oprechte nieuwsgierigheid.
Wat ik verder ga doen, wat
ik ga aanbieden of niet, de tijd zal het leren.
Rituelen blijf ik
begeleiden.
En ik blijf zingen, want
dat zingen goed is voor je ziel en je lichaam, dat ervaren velen met mij al
jarenlang.
*https://www.christofoor.nl/boek/9789060384244/de-twaalf-zintuigen
