Een cirkel rond
Ruim 20 jaar geleden, toen
ik actief was in de humanistische uitvaartbegeleiding, kwam mij een folder
onder ogen die meteen mijn belangstelling wekte. Er zou een lezing in Zeist
gegeven worden over ‘opbaren met graszoden’. Er stond een naam, Tineke Jansen *,
en een telefoonnummer.
Ik belde op om me aan te
melden. Tineke bleek in Den Haag te wonen en ik kon meerijden naar Zeist. Toen
ik bij haar huis kwam, waren zij en haar man reeds druk bezig de auto in te laden
met theebladen, grasplaggen, een baar, een laken en andere benodigdheden voor
de lezing met demonstratie. Die avond sprak Tineke met overtuiging en
enthousiasme over deze ‘nieuwe’ en zachte manier van opbaren. Ik nam het
allemaal in me op en in de loop der jaren heb ik er regelmatig met anderen over
gesproken en er ook over geschreven.
Ongeveer een jaar geleden heb ik me bij een kerk waar ik regelmatig kom op de lijst laten zetten met namen van mensen die aangegeven hebben te willen waken na een overlijden.
Dit jaar op woensdagavond
in de week vlak voor Pasen werd ik opgebeld door de koster. Hij zei me dat er
nog iemand gezocht werd om te waken voor donderdagnacht.
Het zou gaan om een uur
vlak na het middernachtelijk uur.
Na enige aarzeling van
praktische aard, vroeg ik wie er was overleden.
Tineke Jansen….
Ja, natuurlijk kom ik, zei
ik meteen.
Mijn man wilde mij
vergezellen en samen fietsten we die donderdagnacht naar de kerk.
In de kapel lag ze
opgebaard, zonder koeling, met graszoden, precies (op de manier) waarvoor ze in
haar leven zo hartstochtelijk had gepleit. Zelf had ze bij deze kerk voor vele
anderen die haar waren voorgegaan de wake met graszoden georganiseerd en verzorgd.
In de nacht van Gethsemané waakten we bij het lichaam van Ineke, we lazen uit
het Johannes evangelie, we baden het Onze Vader, we zongen verschillende
liederen waaronder het passende Taizé lied voor juist die nacht (Bleibet hier, und wachet
mit mir, wachet und betet), en waren stil.
Door de plek, de sfeer,
deze nacht en deze vrouw met haar missie had het waken een bijzondere
intensiteit en werd de bedoeling van het waken bij een overledene door mij
glashelder ervaren.
Het was een geschenk juist
bij deze vrouw in deze nacht te mogen waken.
Het voelde ook alsof er
een cirkel rond was.
Dat de cirkels die Tineke
heeft veroorzaakt met haar mooie werk steeds meer mensen blijvend mogen raken.
*de naam is vanwege de privacy niet haar echte naam