dinsdag 21 februari 2017

Dromen

Ik werd laatst wakker met de zin: "De maan zei 'ja' ".
'Dat moet ik opschrijven', was mijn eerste gedachte.
Waar ze 'ja' op zei en wat er verder speelde, was weg; alleen die zin was er.
Die was belangrijk.
Beelden van een droom ervoor kwamen wel, over lange rechthoekige tafels in een ruimte met gedempt licht. We zouden 'water ervaren', het was een soort experiment. Ik had een bepaalde rol want ik kreeg drie witte ballonnen, aan elkaar vastgemaakt, in mijn hand,  net als een paar anderen in de zaal.
Al snel voelde ik me wegzakken in een soort slaap en mijn enige vraag was: is het de bedoeling dat ik me hieraan overgeef of moet ik dit juist weerstaan?
Of komt het misschien door de ballonnen in mijn hand en hebben de anderen het niet?
Een medewerker die naast me aan de lange tafel zat, ontweek mijn vragende blik naar hem (ik kon al niet meer praten door de slaperigheid), ik moest het zelf doen, vechtend tegen een gevoel van bewusteloosheid.
In diezelfde droom was het op een gegeven moment 'pauze', en mensen liepen weg uit de zaal. Ik zocht mijn schoenen, kwam een vriend tegen en we spraken (in mijn droom) over de ervaring.

Wat een gelaagdheid en wat een vragen roept dit op.

Er zijn zieners geweest die hebben kunnen schouwen wat er tijdens de slaap gebeurt, waar je heengaat en hoe het komt dat je weer uitgerust wakker wordt en aan de dag kunt beginnen.
Dat is een hele reis die ze beschrijven, langs zon, maan en planeten.
Misschien was ik wel langs de maan gekomen en had ik haar 'gehoord'. 
Wat weten we toch nog weinig van die onbewuste staat.

Onze dromen blijken verschillende functies te hebben: verwerken van de ervaringen van overdag, boodschappen over waar je staat en over je keuzes, vaak in overdreven hilarische, humoristische of angstaanjagende beelden vervat, en soms voorspellend.
En je mag zelf het onderscheid maken.
En jezelf en de droomfiguren bevragen.

Vroeger waren er droomduiders.
Dat was een beroep, een belangrijke functie.
Bij de Indianen werd er goed geluisterd naar de dromen van de wijze vrouwen, want die bevatten tekenen voor de stam hoe te handelen.
Jozef is er 'beroemd' door geworden.
Het vraagt aandacht en tijd: vragen stellen en je openen voor mogelijke antwoorden, niets uitsluiten.

Ik leef deze dagen met de vraag: Waar zei de maan 'ja' tegen?

En wie weet, misschien komt op een dag, zoals Rilke zo mooi heeft verwoord, het antwoord.

"Leef nu de vragen. Misschien leef je dan, langzamerhand, zonder het te merken, het antwoord binnen."

En, hoe is het met jouw dromen?
Schrijf je ze weleens op?
Je kunt een ongekende schat aan informatie ontdekken.


2 opmerkingen:

  1. Ik schrijf ze niet op, overdenk ze wel vaak als ik ze kan herinneren. En vaak snap ik het wel wat ik allemaal bij elkaar hussel in de nacht. Voorspellend?...dat wil ik niet hoor ;) Liefs Petra

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn om het te snappen he? En als je niet voorspellend wilt dromen, gebeurt het denk ik ook niet omdat je je ervoor afsluit. (eigen theorie hoor;) Hartegroet!

      Verwijderen