Berg der Verzoeking

Jericho ligt aan de voet van de berg der Verzoeking, de berg waar Jezus na de doop in de Jordaan 40 dagen vastend heeft doorgebracht. Er staat geschreven  dat hij door de duivel en door satan werd bezocht, interessante blik op 'het kwaad': de duivel en satan worden voor zover ik weet door elkaar gebruikt, in het evangelie van Johannes worden ze apart genoemd. Bij Steiner lees ik dat met de één Lucifer wordt bedoeld en met de ander Ahriman. Drie keer wordt hij 'verzocht', verleid, en hij weerstaat. Het beeld van de mensheidsrepresentant (door Steiner ontworpen, staat in Dornach) laat dit mooi zien: Christus rechtop staand tussen Lucifer boven zich en Ahriman beneden in, ze niet wegjagend of vernietigend, maar in toom houdend met zijn gestalte en gebaren.
De illusie mogen we best hebben, evenals het aardse, koude denken, zolang we ons bewust zijn van de krachten die erin werkzaam zijn, en zelf aan het roer blijven. Het juiste midden vinden, daar gaat het om.

Op die berg heb ik een dag doorgebracht. Je kon met een kabelbaantje naar boven, maar dat was niet mijn bedoeling, die waren er in de tijd van Jezus ook niet.
Er werd veel gebruik van gemaakt want ik ben niemand tegengekomen op het pad naar boven.

Dan kom je bij een orthodox 'complex': het Sandorion klooster: een straatje met huisjes, die naar het kerkje leidt. Dit alles is niet groot want het is in de rotsen gebouwd. Een hevig telefonerende monnik staat bij de ingang van de Grotkerk; vervreemdend effect heeft dat, als je zelf net getracht hebt in de voetsporen van Jezus te lopen. De eerste ruimte van de kerk is donker, en zoals in alle orthodoxe kerken staat deze vol met ikonen, afbeeldingen, en grote lange kerkstoelen langs de kant.
Een trapje leidt naar een volgende ruimte, waar licht vanuit de ramen valt op prachtige afbeeldingen op de muur. Een totaal andere sfeer hangt hier, het lijkt bijna nat-in-nat, die schilderingen.
Even ben ik er alleen, maak foto's en besluit hier een tijd te gaan zitten op de grond, stoelen zijn er niet. Wat ik nog niet meteen doorheb, is dat hier de steen ligt waarvan men zegt dat Jezus hier weigerde stenen in brod te veranderen. Algauw is de ruimte gevuld met een grote groep toeristen, en het volgende tafereel zal ik de komende 2 uur vaak voorbij zien komen:
Binnenkomen, foto's nemen van de ruimte, de Heilige plek zoeken, aanraken, met zakdoekjes erop en erlangs, foto hiervan nemen, dan iemand anders een foto van jou laten nemen, dan  neem jij weer een foto van de ander, en dan mag de volgende. Met een groep van 30 personen duurt dat wel even. Maar dan moet er plaats gemaakt worden voor de volgende groep, dus de gids gaat de mensen 'opheuen', waardoor de energie in de ruimte nog 'haastiger' wordt.
Op een gegeven moment hoor ik gezang, er komen enkele vrouwen die een lied zingen dat met 'Christo' begint, het klinkt prachtig. ze nemen de tijd, hebben geduld om anderen voor te laten gaan, en wachten al zingend. Ik neem het op mijn telefoon op. Als deze groep de steen heeft aangeraakt, vraag ik iemand van de groep waar hij vandaan komt (Oekraine) en of hij de woorden van het lied wil opschrijven. Daar ontstaat weer een gesprek over tussen enkele landgenoten. Ik dank hem voor de moeite en ben blij.
Na enkele uren verlaat ik het klooster en ga op zoek naar een stille plek zonder mensen. Dat is niet makkelijk, het pad houdt op bij het klooster en er loopt nog een kort pad naar de ingang van de kabelbaan. Dan zie ik voorbij een soort schuur een oud paadje lopen, wurm me er langs, loop een stuk en zoek een stille plek waar ik mediteer op mijn eigen verzoekingen, schrijf, zing, een melodie maak voor een lied met de vraag: 'What is your temptation'? en gewoon ben.

Later hoor ik het lied 'Christo' aan de oevers van het meer van Galilea, bij Tabgha. Het klinkt al vertrouwd.
En ontdek thuis dat er vele versies zijn met deze tekst, maar dat déze melodie uit Taizé komt. Wie weet ga ik hem 'instuderen' met mijn mantra groep.