Ik dank jullie daarvoor en wil ze hier delen zonder namen te noemen.
Het maakt duidelijk wat een strijd het leven soms kan zijn.
En wat een kunst het is je eigen weg te vinden die klopt en vervult.
Deze reactie kwam op het blog:
Erger dan de dood is voor mij; niet léven, niet in het leven stappen, maar wachten totdat....
Ik lees nu mooie boeken van Stephen Levine over dit onderwerp: hoe kan je leven, zodat je kan sterven?
Hier zijn de reacties die op Linked in kwamen:
Oprecht een goede vraag , een leven wat ondragelijk is denk ik
Ik ga over je vraag nadenken, vind hem heel interessant
Soms is (het) leven zwaarder dan de dood
En deze reacties kwamen op Facebook:
Wat een moeilijke vraag. Hij gaat er al van uit dat de dood erg is. Ik voel dat niet zo.
Het sterven lijkt mij 'erg': de fysieke pijn die er
vaak, en misschien wel meestal, mee gepaard gaat, het scheidingsproces, het
verzet, het niet willen. De 'strijd', tegen de pijn, tegen het afscheid, tegen
de dood, vind ik waarschijnlijk het ergst
Niet 'kunnen' leven
Eenzaamheid
De angst voor het onbekende en
het loslaten van alles waar je in dit leven aan gehecht bent, niet hebt ge- en
beleefd, nog zou willen (be)leven...
Niet je eigen leven leven!
Met wat erger
is als de dood waarmee ik al op jonge leeftijd mee geconfronteerd werd
twijfel ik tussen het niet geaccepteerd worden door anderen van mezelf en mijn
gebrek aan zelfvertrouwen
Mij lijkt het heel erg als ik
terug zou kijken op mijn leven (vanuit 'de dood') en me zou bedenken dat ik
niet geleefd heb waarvoor ik hier gekomen was. Voor de dood ben ik niet bang,
maar vind de momenten vreselijk wanneer ik het gevoel heb dat ik de tijd aan het
doden ben. Me levenloos en lusteloos voel. Wat een boel woordspelingen heeft
onze taal met 'dood'! Dat valt me nu pas op. ha ha, spelen met woorden, daar
wordt ik levendig van
Lijden en dan vooral het zien
lijden van dierbaren: is machteloosheid
Dat is ook wat bij mij opkomt.
Het meemaken van een pijnlijk lijden van een geliefde. Dat vind ik erger dan de
dood.
Mooi om te lezen hoe dit voor iedereen anders is. Heel persoonlijk dus
Mooi om te lezen hoe dit voor iedereen anders is. Heel persoonlijk dus
Het afgescheiden zijn lijkt mij
erger dan de dood
Wat voor mij erger is dan de dood
is dat ik weer opnieuw terug ga naar aarde.... Ik word echt fysiek beroerd als
ik daar aan denk
Wat is erger dan de dood? Niet
vol uit geleefd hebben en dan in het 'hiernamaals' komen en zien dat je ' het'
niet geleefd hebt, ondanks al je verlangens. Maar misschien is dat wel helemaal
niet erg, want je mag nog een keertje, weer op hetzelfde thema. Ik leef steeds
meer vol uit en roep regelmatig naar het universum. Als je me hier alsjeblieft
nog maar 40 jaar laat! het begint net leuk te worden! Wat is erger dan de dood?
Te vroeg sterven? Nah ja, nu wordt het een filosofische discussie. Dank Marion
voor de mooie dingen die je leeft en deelt. Xx
Als je in dit kader wilt kijken naar een mooie Ted Talk, is de volgende een aanrader, met dank aan Carola Kruijswijk voor het delen: Being instead of doing:
https://www.youtube.com/watch?v=O8U8Pkod2n4
Geen opmerkingen:
Een reactie posten