woensdag 9 september 2015

Lorelei

Een week lang ondergedompeld worden in zusterenergie te midden van vrouwen in alle soorten, maten en leeftijden, allen in hun kleurrijke eigenheid. Dit jaar waren en twee festivals, na elkaar, omdat er vorig jaar een grote wachtlijst was ontstaan; met 500 vrouwen is een festival vol.
Het festival wordt op een mooie manier geopend en weer afgesloten, er is aandacht voor de bedding die alle medewerkster geven, de gasten worden op feestelijke wijze welkom geheten. Er worden veel workshops rond persoonlijke ontwikkeling gegeven, er is een healingveld waar je je kunt laten masseren of een sessie kunt plannen, winkeltjes met vrouwen spullen en kleding, een rode tent waar je bij jezelf kunt komen en delen wat je bezig houdt, en een mysterieveld waar een vuur dag en nacht brandt en je in de tempel in stilte kunt zijn. Teveel om op te noemen.
Naar aanleiding van het verschijnen van mijn cd met eigen mantra's gaf ik dit jaar vooral workshops rond de stem en begeleidde ik mantrazang.
Wat me trof tijdens dit festival was dat alles op elkaar afgestemd raakte: je ontmoette iemand op het juiste moment die je iets wist te vertellen dat je precies nodig had of verder hielp.
Ook de dieren hielpen mee, zo kwamen er opvallend veel honden langs bij een buitenworkshop van mij ' Bezing je eigen levensloop, bezing je eigen dood'  waarna een vrouw na afloop zei dat het haar nu helder was dat ze een hond moest nemen, iets waar ze al lang over dacht. Tijdens diezelfde workshop werd een vrouw precies op een moment waarop ze een zeer ingrijpende gebeurtenis in haar leven boven liet komen, door een wesp gestoken. Ze zag zelf meteen het verband, en is in haar proces gebleven.

Ik kwam zelf ook in een proces, het lichaam is zo wijs, en wel rond mijn voorouderlijn. Na en workshop bij Anneke Witterman klopten mijn grootmoeders aan en lieten me via een fikse pijn in mijn mond weten dat het tijd was hen aandacht te geven. Ik deed een tafelopstelling bij Annemieke van der Moren over mijn wortels (en daar verscheen mijn nooit gekende oma), kreeg reiki van Maria, kwam 's morgens vroeg om 5.30 uur een vrouw tegen die tandarts was en me vertelde dat er niets met mijn tanden of kiezen was, maar dat er energetisch iets bezig was, kwam op het juiste moment een sjamane uit Chili tegen die me wist te vertellen dat de bovenkaak de grootouders representeert (en de onderkaak de ouders), kreeg hulp Liane die draden van energie uit mijn kaak trok wat ik tot mijn verbazing heel sterk voelde, en kon ook -wonderlijk genoeg- de workshops geven.
Op zo'n festival waar vrouwen verder willen groeien, is de geestelijke wereld aanwezig, om hulp te bieden en op de zere plekken te wijzen die heling vragen.

Ik heb een foto van mijn nooit gekende oma afgedrukt die nu in de kamer hangt, en ook mijn andere oma heb ik bij mijn ouders gezet.
Als ik grootmoeders in het algemeen meer aandacht wil gaan geven, zal ik eerst de lijn met mijn eigen grootmoeders schoon moeten maken.

1 opmerking:

  1. Mooi hoe je hier woorden aan hebt gegeven Marion, dankbaar je daar te hebben ontmoet!

    BeantwoordenVerwijderen