Afgelopen zaterdag heb ik een zweethutceremonie bijgewoond in Meeuweveen. Ik wilde al het afscheid in mijn leven ook lichamelijk voelen, en dat gebeurt in een zweethut. Zweethutleider Jos Kester zorgde voor de juiste condities. De stenen, 'onze voorouders', werden met prachtige intenties aan het vuur overgegeven en gezegend met tabak, die van mij was: afscheid nemen, loslaten, vrijgeven om ruimte te maken voor een nieuw begin. Naast delen, zweten en uithouden hebben we veel gezongen. Ook hier sloten we af met het lied 'we are sisters/brothers on a journey', het lijkt mijn lijflied wel...:)
Twee dagen later had ik een nascholingsdag van de opleiding tot stembevrijder, waar in de middag gelegenheid is te zingen wat er in jou leeft. Toen ik aan de beurt was, kwam het afscheid van mijn zoon weer op, en heb ik mijn verdriet eruit gezongen, gestampt, geschreeuwd en geofferd aan de wereld. Het is gehoord en ik voel me een stuk lichter.
Ik hoorde van een bijzonder ritueel van Java.
BeantwoordenVerwijderenAls er een kind geboren wordt, dan bewaart men de placenta en droogt deze gedurende twee dagen in de oven op de laagste temperatuur.Daarna wordt de gedroogde moederkoek fijn gestampt, bijv. met een vijzel en in een afgesloten potje bewaard.Steeds als het opgroeiende kind een spannende nieuwe stap zet in haar of zijn ontwikkeling, geeft de ouder het kind hier een mespuntje van, ter ondersteuning van de nieuwe stap....Prachtig gebruik, niet?
Er schijnt in Nederland zelfs een fabriek te zijn, waar je een placenta ter droging aan kunt bieden als je het niet thuis zelf wilt doen.
Tineke Duys.