Een jaar heeft hij erover gedaan voor hij dit besluit nam en hieraan toe was.
En nu is het zover.
Hij ervaart het niet zo, maar voor mij is het een afscheid en overgang naar een nieuwe fase.
Definitief afscheid van de periode met kinderen thuis, van het moederschap met thuiswonende kinderen, van beschikbaar zijn.
Er breekt een nieuwe tijd aan, die natuurlijk allang was ingezet.
De afwezigheid van onze jongste zoon, die het afgelopen jaar, een 'tussenjaar', zeer aanwezig was, zal overal voelbaar zijn.
Ik ben melancholisch deze weken, hoef maar mooie muziek te horen of ik ben in tranen.
Voorbij. Herinneringen komen langs, dat zijn het: herinneringen. Zoete pijn.
En ik weet dat dat er bij hoort, in ieder geval dat het bij mij hoort.
Dus laat ik het toe, geef me er aan over. Ik weet dat het weer zal afnemen, zal wennen.
Bovenal gun ik onze zoon zijn reis, zijn avonturen, zijn zoektocht naar wat hij te doen heeft in het leven.
Ik ben blij dat hij een volgende stap zet, bewonder dat hij zijn eigen tempo volgt en zich niet laat opjagen.
Hij zal niet meer dezelfde zijn als hij terugkomt.
Hij zal nog meer eigenheid ontwikkeld hebben.
Met z'n allen (broers, vriendin en oma) hebben we eergisteren gegeten, een feestelijke 'afscheidsmaaltijd', luidruchtig, vol grappen en serieuze momenten.
Zijn vader sprak hem toe, over vakantie, op reis en reizen, over licht maken en op knoppen drukken.
Wij zijn benieuwd waar de nadruk komt te liggen voor hem.
In Nieuw Zeeland werd de film 'Lord of the Rings' opgenomen. Daaruit het volgende citaat:
De weg gaat verder,
eindeloos
Vanaf de deur waar hij
begon.
Ik moet hem volgen,
rusteloos,
Tot ver achter de
horizon
Dit is zo'n verandering waar blijdschap en weemoed samenkomen.
Lieve Marion, ik kan zo met je meevoelen.wat mooi verwoord♥️
BeantwoordenVerwijderenDankjewel, het is ook een algemeen menselijk iets, mijn man zei: "Hij is uit jouw buik gekomen, jij voelt dat losmaken nog sterker."
VerwijderenWat prachtig lieve Marion.
BeantwoordenVerwijderenMooi dat je dit heerlijke kind zo mooi uitzwaaid met deze woorden.Liefs
Dankjewel, en wat hebben we veel gedeeld in die uurtjes in jouw stoel...:)
VerwijderenMichael schenkt hem de moed voor dit grote avontuur en jou de wee-moed om dat wat voorbij is te eren en te vieren. Dank voor het delen van je beleving.
BeantwoordenVerwijderenMooi verwoord, dankjewel.
VerwijderenWat mooi geschreven Marion! Ik kan het helemaal met je meevoelen. Ik zit hier met tranen. Mijn zoon is alweer terug van zijn avontuur in het buitenland. Hij is er zoveel sterker van geworden. Nu gaan we bij elkaar op bezoek. En elke keer als we afscheid nemen voel ik weer die blijdschap en weemoed. Wat is het toch bijzonder om moeder te zijn!
BeantwoordenVerwijderenwarme liefdevolle groet van meria
Ah, wat fijn om te lezen. Ieder worst volwassen op eigen wijze.
VerwijderenBlijdschap en weemoed, wat een bijzondere combinatie toch. Liefs!